Eυρωπαϊκoί χοροί (Ballroom dances)
Οι χοροί Ballroom είναι χοροί με ευρωπαϊκή προέλευση. Στην κατηγορία ballroom – ευρωπαϊκών χορών εντάσσονται το waltz, το fox trot, το
tango, το quickstep και το Vienese Waltz
Οι smooth χοροί, όπως διαφορετικά αποκαλούνται, έχουν χαρακτηριστικό την απολύτως αρμονική κίνηση, τον αυστηρό έλεγχο των ποδιών, του σώματος και το μεγαλοπρεπές ύφος.
Το waltz, με προέλευσης τους χορούς των ευρωπαίων ευγενών, διακρίνεται για την ελαστική κίνηση του σώματος.
Το Foxtrot, με καταβολές από την Ν. Υόρκη, συνδυάζει τη ρυθμική μεταχείριση των ποδιών και του κορμού.
Σε αντίθεση με τους προηγούμενους, το tango είναι χορός περισσότερο δυναμικός, με έντονες και κοφτές κινήσεις τόσο στο σώμα και στα πόδια όσο και στο κεφάλι.
Οι ballroom χοροί είναι ιδανικοί για την εκγύμναση των ποδιών λόγω της αυστηρής μεταχείρισης τους και την πολύ σωστή στάση του σώματος καθώς χορεύονται σε γραμμή χορού. Δίνουν την αίσθηση ( σε όποιο τους χορεύει) της μοναδικότητας και του ευγενούς πνεύματος του χορού.
Waltz
Το waltz – που αποτελεί τη βάση των περισσότερων σύγχρονων Ευρωπαϊκών χορών – είχε αρχίσει να γίνεται δημοφιλές από τα μέσα του 18ου αιώνα. Γύρω στο 1780, το waltz είχε γίνει ο πιο δημοφιλής χορός στη Βιέννη, πόλη από την οποία πήρε και το όνομά του το θεωρούμενο «αυθεντικό» waltz.
Αργότερα, και καθώς το waltz γινόταν δημοφιλές σε όλο και περισσότερες χώρες, αναπτύχθηκαν διάφορα βηματολόγια για διαφορετικούς ρυθμούς, ενώ δεν ήταν σπάνιο το φαινόμενο πολλοί χοροί (όπως π.χ. η polka) να αναπτύξουν στυλ που περιλάμβαναν είτε βήματα είτε ρυθμό από waltz.
Tango
Το tango (ή «ballroom tango», που αποτελεί εξέλιξη του Argentine Tango) πρωτοπαρουσιάστηκε στο Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του 1900, από Αργεντινούς χορευτές και ορχήστρες, όπου γρήγορα έγινε μόδα. Ακολούθησαν το Λονδίνο, το Βερολίνο και πολλές άλλες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ενώ το 1913 είχε κατακτήσει φανατικό κοινό από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Όσλο.
Αποτέλεσμα της τόσο γρήγορης επέκτασής του, ήταν η δημιουργία πολλών διαφορετικών στυλ tango, με αρκετές διαφοροποιήσεις από το γνήσιο Argentine Tango (από τα πλέον ασυνήθιστα είναι το Φινλανδικό και το Κινέζικο).
Foxtrot
Το foxtrot πήρε το όνομά του από το δημιουργό του, τον ηθοποιό και χορευτή Arthur Fox, ο οποίος τον καιρό που εργαζόταν στο μπαλέτο Ziegfried Follies (1913) δεν είχε καταφέρει να βρεί παρτενέρ που να μπορεί να χορέψει σωστά τα διπλά βήματα της χορογραφίας του. Έτσι λοιπόν άλλάξε τη χορογραφία προσθέτοντας δύο ασταθή βήματα (trots).
Αργότερα, ο χορευτής και χορογράφος Arthur Murray τυποποίησε το foxtrot δημοσιεύοντας το βηματολόγιό του.
Quickstep
Το quickstep εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1920, συνδυάζοντας στοιχεία τόσο από το foxtrot όσο και από το charleston. Στη σημερινή του μορφή, το quickstep είναι ένας πολύ ζωντανός και γρήγορος χορός, καθώς περιλαμβάνει πάρα πολλά πολύ γρήγορα βήματα (σε ρυθμό 1/8 ή και γρηγορότερα) όταν παλιότερα ο γρήγορος βηματισμός ήταν σε ρυθμό 2/4.
