Οι
Η γραφικότητα και η ποικιλία των χορών αυτών, αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα του Ελληνικού πολιτισμού. Οι Ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί χωρίζονται ανάλογα με την περιοχή προέλευσης τους, σε δυο βασικές ομάδες, τους στεριανούς και τους νησιώτικους.
Οι νησιώτικοι (νησιώτικο, ικαριώτικο, σούστα) είναι περισσότερο πηδηχτοί με πιο πολύπλοκες κινήσεις των ποδιών, ενώ οι βουνήσιοι (τσάμικο, καλαματιανό) χορεύονται πιο έντονα με συρτά βήματα. Το πιο διαδεδομένο σχήμα των Ελληνικών χορών είναι το κυκλικό η ευθεία γραμμή (χασάπικο), το ζευγαρωτό και το αντικριστό σχήμα.
Είναι σημαντικό σε μια εποχή αλλοίωσης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε πολιτισμικής ομάδας να μην ξεχνάμε την μοναδικότητα της Ελληνικής κουλτούρας. Οι Ελληνικοί χοροί θα βρίσκονται πάντα με οποιαδήποτε ευκαιρία στο επίκεντρο της Ελληνικής διασκέδασης. Στην σχολή μας διδάσκουμε όλους τους παραδοσιακούς χορούς αλλά και λαϊκούς.
Σήμερα διακρίνουμε δύο μεγάλες κατηγορίες Ελληικών χορών: τους Παραδοσιακούς και τους Λαϊκούς.
Ελληνικοί χοροί Καλαματιανός
Ίσως ο δημοφιλέστερος Ελληνικός χορός με καταγωγή την Πελοπόννησο. Αρχικά αποτελούσε δεύτερο τύπο του συρτού, αλλά επειδή – καθαρά από σύμπτωση – τα περισσότερα τραγούδια του χορεύονταν με το μέτρο των 7/8 του συρτού αυτού είχαν αναφορά στην πόλη της Καλαμάτας, επικράτησε η ονομασία συρτός Καλαματιανός ή απλά Καλαματιανός.
Υπάρχουν αρκετές θεωρίες – ορισμένες αρκετά υπερβολικές – όσον αφορά την αρχική καταγωγή του Καλαματιανού (και του συρτού γενικότερα), το βέβαιο όμως είναι ότι χαρακτηριστικά του συρτού Καλαματιανού απεικονίζονται σε πολλά αγγεία, αναθηματικέ στήλες και πήλινα ειδώλια.
Συρτός
Ο πλέον διαδεδομένος τύπος χορού στην Ελλάδα, με αρχαία καταγωγή. Έχει αποτελέσει τη βάση πολλών παραλλαγών, από τις οποίες πιο γνωστές είναι των Χανίων και του Ηρακλείου στην Κρήτη, της Χίου, της κεφαλλονιάς, της Ζακύνθου, της Κέρκυρας και της Θράκης.
Τσάμικος
Ο τσάμικος είναι από τους πλέον διαδεδομένους χορούς της ηπειρωτικής Ελλάδας. Το όνομα του χορού προέρχεται από τους τσάμηδες της Θεσπρωτίας στην Ήπειρο. Ο χορός συναντάται επίσης με την ονομασία «Κλέφτικος», καθώς ήταν πολύ δημοφιλής μεταξύ των κλεφτών της περιόδου της Τουρκοκρατίας. Υπάρχουν πολλές τοπικές παραλλαγές του τσάμικου, όπως της Ρούμελης, της Πελοποννήσου και της Θεσσαλίας.
Μπάλος
Ο μπάλος είναι νησιώτικος αντικρυστός χορός. Πρόκειται για ένα χορό παντομίμας που εκφράζει την ερωτική έλξη, γι’ αυτό και είναι ένας χορός χωρίς απότομες κινήσεις, ενώ υπάρχει αρκετή ελευθερία όσο αφορά τόσο στις κινήσεις όσο και στις φιγούρες.
Χασάπικος
Ο χασάπικος έχει την καταγωγή του στους βυζαντινούς χρόνους. Αποτελεί εξέλιξη του μακελλάρικου χορού, ο οποίος συνηθιζόταν να χορεύεται στη συνοικία των σφαγέων και των κρεοπωλών της Κωνσταντινούπολης. Η ευρύτατη διάδοσή του οφείλεται στην Ελληνική λαϊκή μουσική.
Ζεϊμπέκικος
Ο ζεϊμπέκικος έχει τις ρίζες του πιθανότατα στην αρχαία Θράκη. Πήρε το όνομά του από τους ζεϊμπέκηδες της Μιράς Ασίας, χωροφύλακες ή στρατιώτες που δεν ανήκαν στον τακτικό στρατό, οι οποίοι κατάγονταν από τη Θράκη. Με τη Μικρασιατική καταστροφή οι απόγονοι των ζεϊμπέκηδων της Μικράς Ασίας, έφεραν μαζί τους στην Ελλάδα τον ζεϊμπέκικο.
Βαρύς και αντρικός χορός ο ζεϊμπέκικος, περιλάμβανε παλαιότερα και επίδειξη οπλομαχητικής, η οποία ήταν συνηθισμένη σε αρκετούς τοπικούς χορούς τόσο της Μακεδονίας και της Θράκης, όσο και του Πόντου.
Συρτάκι
Παρά τη διαδεδομένη πεποίθηση ότι το συρτάκι είναι παραδοσιακός λαϊκός χορός, η αλήθεια είναι ότι είναι ο πιο γνωστός – και ίσως ο μοναδικός – χορός που δημιουργήθηκε με χορογραφία από τον χασάπικο και τον συρτό (απ’ όπου και το όνομά του).
Το συρτάκι πρωτοπαρουσιάστηκε το 1964 στην ταινία «Αλέξης Ζορμπάς» πάνω στη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη.
Χασαποσέρβικος
Ο χασαποσέρβικος είναι η σερβική παραλλαγή του Χασάπικου χορού. Αντίθετα όμως με τον Χασάπικο που χορεύεται με συρτά βήματα, ο Χασαποσέρβικος χορεύεται με πηδηχτά βήματα, όπως και όλοι οι χοροί των Σέρβων.